Δέσποινα Βανδή - Λυπάμαι

Αβοήθητη και μόνη
Μεσ' τα χέρια σου ένα πιόνι
Που ότι θες εσύ το κάνεις
Κι' όπου θες το πας
Στη ζωή σου εγώ κομπάρσος
Που το βρίσκεις τόσο θράσος
Και σ' αυτούς που σ' αγαπάνε
Τη πλάτη σου γυρνάς

Μα τελειώνει η υπομονή μου
Θα σε βγάλω απ' τη ζωή μου
Όμως πριν σ' εγκαταλείψω
Θέλω να σου πω

Ότι
Λυπάμαι για λογαριασμό σου
Και γι' αυτό το φέρσιμο σου
Ήξερες όσο κανένας πώς να με πληγώνεις και
Να κάνεις πάντα το δικό σου
Να κοιτάς τον εαυτό σου
Ν' αδιαφορείς για μένα
Και να προσπαθείς
Από εμένα ό,τι μπορέσεις
Να εκμεταλλευτείς

Μολυβένιο στρατιωτάκι
Στο δικό σου παιχνιδάκι
Ό,τι μου ζητήσεις κάνω
Δίχως να μιλώ
Μάταια για σένα ελπίζω
Κι όνειρα κοντά σου χτίζω
Πως μπορεί να μ' αγαπήσεις
Όπως σ' αγαπώ!


Μα τελειώνει η υπομονή μου
Θα σε βγάλω απ' τη ζωή μου
Όμως πριν σ' εγκαταλείψω
Θέλω να σου πω

Ότι
Λυπάμαι για λογαριασμό σου
Και γι' αυτό το φέρσιμο σου
Ήξερες όσο κανένας πώς να με πληγώνεις και
Να κάνεις πάντα το δικό σου
Να κοιτάς τον εαυτό σου
Ν' αδιαφορείς για μένα
Και να προσπαθείς
Από εμένα ό,τι μπορέσεις
Να εκμεταλλευτείς


Μα τελειώνει η υπομονή μου
Θα σε βγάλω απ' τη ζωή μου
Όμως πριν σ' εγκαταλείψω
Θέλω να σου πω

Ότι
Λυπάμαι για λογαριασμό σου
Και γι' αυτό το φέρσιμο σου
Ήξερες όσο κανένας πώς να με πληγώνεις και
Να κάνεις πάντα το δικό σου
Να κοιτάς τον εαυτό σου
Ν' αδιαφορείς για μένα
Και να προσπαθείς
Από εμένα ό,τι μπορέσεις
Να εκμεταλλευτείς