Γιάννης Πλούταρχος - Πανσέληνο

Με μια πανσέληνο η νύχτα αρμενίζει...
και μεσ' το πλοίο της φωτιάς είμαι και εγώ...
μεθώ για εκείνη που στη σκέψη μου γυρίζει...
και στην ανάμνησή της πάλι ναυαγώ...
και στην ανάμνησή της πάλι ναυαγώ.

Με μια πανσέληνο στα μάτια της γυρίζω,
εκεί που ζήσαμε με όνειρα τρελά...
με απορίες την ψυχή μου βασανίζω,
ποια λογική της έχει πάρει τα μυαλά.

Μετρώ για χάρη της την άμμο και τα αστέρια...
μα θέλει κάτι παραπάνω η καρδιά...
γιατί στα πιο όμορφα του χρόνου καλοκαίρια...
κρύβονται πίσω κάτι σύννεφα λαδιά.

Με μια πανσέληνο στα μάτια της γυρίζω,
εκεί που ζήσαμε με όνειρα τρελά...
με απορίες την ψυχή μου βασανίζω...
ποια λογική της έχει πάρει τα μυαλά.

Γιάννης Πλούταρχος - Ένας θεός

Στην περασμένη μας ζωή
ήσουν λουλούδι και ήμουν βροχή
δεν κάναμε έρωτα, δεν φιληθήκαμε
στο χώμα γίναμε και ενωθήκαμε

Στην περασμένη μας ζωή
ψάχναμε ανθρώπινο κορμί
να συνεχίσουμε μαζί να ζήσουμε

Τώρα η αγάπη μας πήρε μορφή
έχει αισθήσεις, έχει ψυχή
μας βλέπει ο ήλιος, μας βλεπει το φως
Αγάπη κι έρωτας ενας θεός

Στην περασμένη μας ζωη
ήταν η αγάπη μας σαν την αυγή
ένας παραδεισος με χίλια χρώματα
κι όλα τα όνειρα ουράνια σωματα

Στην περασμένη μας ζωή
ψάχναμε ανθρώπινο κορμί
να συνεχίσουμε μαζί να ζήσουμε

Τώρα η αγάπη μας πήρε μορφή
έχει αισθήσεις, έχει ψυχή
μας βλέπει ο ήλιος, μας βλεπει το φως
Αγάπη κι έρωτας ενας θεός
ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ.....

Γιάννης Πλούταρχος - Φίλε

Θέλω σε κάποιο να μιλήσω,
και όσα νιώθω να του πω,
φίλε με άφησε τα πήρε όλα,
φίλε να ήσουνα εδώ.

Φίλε την αγαπώ ακόμα,
έχω πιει και είμαι λιώμα,
μόνο εσύ καταλαβαίνεις.
Φίλε το ξέρεις ήταν η ζωή μου,
το δακρυ κι αναπνοή μου,
μόνο εσυ καταλαβαίνεις,
για μένα ξέρω πως πεθαίνεις.

Φίλε μπροστά σου κι αν λυγίσω,
τα δάκρυα μου κι αν τα δεις,
μείνε τις φόναζα κόντα μου μείνε,
απ' τη ζωή μου μη χαθείς.

Φίλε την αγαπώ ακόμα,
έχω πιει και είμαι λιώμα,
μόνο εσυ καταλαβαίνεις.
Φίλε το ξέρεις ήταν η ζωή μου,
το δακρυ κι αναπνοή μου,
μόνο εσυ καταλαβαίνεις,
για μένα ξέρω πως πεθαίνεις.


Φίλε την αγαπώ ακόμα,
έχω πιει και είμαι λιώμα,
μόνο εσυ καταλαβαίνεις.
Φίλε το ξέρεις ήταν η ζωή μου,
το δακρυ κι αναπνοή μου,
μόνο εσυ καταλαβαίνεις,
για μένα ξέρω πως πεθαίνεις.

Γιάννης Πλούταρχος - Αν φταις εσύ

Κανείς δεν ξέρει ποια είναι η αιτία,
ποιος είναι ο λόγος που έφερε το χωρισμό,
ας μην ζητάμε δικαιολογία,
ας καταλήξουμε σε έναν συμβιβασμό.

Αν φταις εσύ αναλαμβάνω την ευθύνη τη μισή,
δίνω ένα τέλος στην μεγάλη μας φυγή,
και ξαναχτίζω πάνω στην καμένη γη.
Αν φταίω εγώ την ενοχή μου δίχως φόβο ομολογώ,
κι αν σου έχει λείψει μια παρήγορη αγκαλιά,
συγχώρεσέ με κι ας βρεθούμε όπως παλιά.

Αυτή η αγάπη θα είναι κρίμα,
αθώο θύμα να χαθεί να προδοθεί.

Τα δάκρυά μας πριν να στεγνώσουν,
του γυρισμού οι δρόμοι πριν αποκλειστούν,
τα δυο εγώ μας χέρια ας δώσουν,
κι αυτά που τους αναλογούν ας μοιραστούν.

Αν φταις εσύ αναλαμβάνω την ευθύνη τη μισή,
δίνω ένα τέλος στην μεγάλη μας φυγή,
και ξαναχτίζω πάνω στην καμένη γη.
Αν φταίω εγώ την ενοχή μου δίχως φόβο ομολογώ,
κι αν σου έχει λείψει μια παρήγορη αγκαλιά,
συγχώρεσέ με κι ας βρεθούμε όπως παλιά.

Αυτή η αγάπη θα είναι κρίμα,
αθώο θύμα να χαθεί να προδοθεί.

Αυτή η αγάπη θα είναι κρίμα,
αθώο θύμα να χαθεί να προδοθεί.

Γιάννης Πλούταρχος - Αχ Κορίτσι Μου

Μου έλειψες απόψε θα το μάθεις,
Σαν φτάσεις μυστικά θα σου το πω,
Περίμενα να'ρθείς στα μάτια να με δεις,
Να σου ζητήσω ότι λαχταρώ.

Αχ κορίτσι μου,
Στους χτύπους της καρδιάς μου,
Απόψε χόρεψε,
Φτερά αγγέλου στο κορμί μου φόρεσε,
Να φτάσω ως τη πόρτα του ουρανού,
Αχ κορίτσι μου,
Δικά σου της ψυχής μου τ'αφανέρωτα,
Τα έκρυψα σε βράδια αξημέρωτα,
Κανένας μη τα δει μόνο εσύ.

Περίμενα τόσο καιρό εσένα,
Να έρθεις στη ζωή μου να φανείς,
Εγώ σε καρτερώ σου φώναζα εδώ,
Να μείνεις μη περάσεις και διαβείς.


Αχ κορίτσι μου,
Στους χτύπους της καρδιάς μου,
Απόψε χόρεψε,
Φτερά αγγέλου στο κορμί μου φόρεσε,
Να φτάσω ως τη πόρτα του ουρανού,
Αχ κορίτσι μου,
Δικά σου της ψυχής μου τ'αφανέρωτα,
Τα έκρυψα σε βράδια αξημέρωτα,
Κανένας μη τα δει μόνο εσύ.


Αχ κορίτσι μου,
Στους χτύπους της καρδιάς μου,
Απόψε χόρεψε,
Φτερά αγγέλου στο κορμί μου φόρεσε,
Να φτάσω ως τη πόρτα του ουρανού,
Αχ κορίτσι μου,
Δικά σου της ψυχής μου τ'αφανέρωτα,
Τα έκρυψα σε βράδια αξημέρωτα,
Κανένας μη τα δει μόνο εσύ.