Ατέλειωτη διαδρομή απ' τη ζωή ως τη ζωή, σε παλιοδρόμους κι εθνικές , σε καφενεία με ρακές, ζωή σου παραδίνομαι, στα λάθη σου αφήνομαι.
Εγώ τραγούδι αρσενικό, εσύ λαχτάρα θηλυκό, μαθαίνω έτσι του έρωτα τη συμπεριφορά. Εγώ ζεϊμπέκικος θυμός, γιατί ο καιρός τα φέρνει αλλιώς, κι εσύ με τα αισθήματα δεν παίζεις καθαρά.
Ατέλειωτη διαδρομή απ' τη ζωή ως τη ζωή, πίσω εγώ η ψυχή μπροστά, δεν ξέρω αν μ' οδηγεί σωστά, ζωή σου παραδίνομαι, στα λάθη σου αφήνομαι.
Εγώ τραγούδι αρσενικό, εσύ λαχτάρα θηλυκό, μαθαίνω έτσι του έρωτα τη συμπεριφορά. Εγώ ζεϊμπέκικος θυμός, γιατί ο καιρός τα φέρνει αλλιώς, κι εσύ με τα αισθήματα δεν παίζεις καθαρά.
Θέλω μαυρισμένο σώμα, chocolat...το χρώμα χρώμα απ' τα δικά σου τα φιλιά Θέλω θάλασσα να γίνεις και δροσιά ν' αφήνεις πάνω στου κορμιού την αμμουδιά
Πάραλια κάτασπρη και θάλασσα γαλάζια Κολλημένα είναι πλεόν του χρόνου τα γρανάζια Κοκοφοίνικες για να κρεμάσω μια αιώρα το μόνο που δεν με νοιάζει πλέον είναι η ώρα
Μέσα στην ερημιά έχουμε μείνει πλέον τα δυο μας και η φαντασία μου οργιάζει και είναι για καλό μας σου δίνω το είναι μου σου δίνω τα πάντα αγκαλιά στην αμμουδιά χορεύοντας lambada
Θέλω μαυρισμένο σώμα, chocolat...το χρώμα χρώμα απ' τα δικά σου τα φιλιά Θέλω θάλασσα να γίνεις και δροσιά ν' αφήνεις πάνω στου κορμιού την αμμουδιά
Λάμπεις στο κορμί μόνο εγώ και εσύ σ' έρημο νησί αγκαλιά μαζί δικιά μου να σε κάνω όταν σε κοιτάω τα χάνω μου δίνεις ότι σου ζητώ μα θέλω παραπάνω
Έλα μωρό μου και νιώσε τον παλμό μου γίνε ένα με την θάλασσα να ζήσω το όνειρο μου Ομορφιά μου γίνε ζέστη στην δροσιά μου μια ματιά σου αρκετή για να παγώσει την ματιά μου
Θέλω μαυρισμένο σώμα, chocolat...το χρώμα χρώμα απ' τα δικά σου τα φιλιά Θέλω θάλασσα να γίνεις και δροσιά ν' αφήνεις πάνω στου κορμιού την αμμουδιά
Τ' όνειρο το βρήκα το κρατώ και δεν τ' αφήνω Λάμπεις σαν τον ήλιο μέσα σου λιώνω και σβήνω Κολλημένοι ο ένας στον άλλο να χορεύουμε στην άμμο Κάθε σου ματιά με στέλνει όλο και πιο πάνω
Κι άμα λάχει και μείνουμε μονάχοι θα βρω πεδίο ελεύθερο και θα 'χω φως στη μάχη Για σένα ταξιδεύω με σπασμένα φρένα πιάνω πένα και υπογράφω όνειρα χαμένα
Θέλω μαυρισμένο σώμα, chocolat...το χρώμα χρώμα απ' τα δικά σου τα φιλιά Θέλω θάλασσα να γίνεις και δροσιά ν' αφήνεις πάνω στου κορμιού την αμμουδιά
Έχεις ανάψει αυτή τη νύχτα και δεν λέει να σβήσει το κορμί σου όλες τις αισθήσεις μου θ’ αφυπνίσει μ’ αναστατώνεις, με την ματιά σου με σκοτώνεις βάζεις στα όνειρα φωτιά με καις και με τελειώνεις φαντασιώνομαι να ταξιδεύω στο κορμί σου και τα δάχτυλα μου να λικνίζονται μαζί σου κουνήσου στον ρυθμό μου κούκλα μου αφήσου δώσε μια αιτία για να γίνω η αφορμή σου
Είμαι εδώ για σένα τι ζητάς χείλη ενωμένα που με πας σ’ όνειρα χαμένα μου χρωστάς μη χάνεις χρόνο
έρχομαι σε σένα πιο κοντά δυο κορμιά ίσον ένα αγκαλιά σε κρατώ σαν ψέμα μείνε εδώ για μένα μόνο
είμαι στη νύχτα αμαρτία το σώμα μου θυσία μαζί σου ιστορία να γράψω θέλω σε όνειρα χαμένα μαζί να γίνουμε ένα τον κόσμο σου απόψε να αλλάξω.
Άτακτη ανά τακτά διαστήματα είσαι εσύ τακτική δεν είχα καμιά απ’ την αρχή ξέρεις γιατί στη χημεία δεν μετράει η φυσική τέτοιο κορμί πρέπει μαζί μου να ενωθεί μια καυτή ανάσα σου ομορφιά μου αρκεί στη νύχτα μου φωτιά να βάλει ολόκληρη να καεί ξέρεις να παίζεις και πως να προκαλείς ταραχή θέλω να γίνεις δική μου μέχρι να ‘ρθει το πρωί
Είμαι εδώ για σένα τι ζητάς αλήθεια όχι ψέμα που με πας στης καρδιάς το τέρμα μου χρωστάς μη χάνεις χρόνο σε κοιτώ ξανά πιο κοντά μια κρυφή ματιά αγκαλιά σε κρατώ σφιχτά μείνε εδώ για μένα μόνο
Είμαι στην νύχτα αμαρτία το σώμα μου θυσία μαζί σου ιστορία να γράψω θέλω σε όνειρα χαμένα μαζί να γίνουμε ένα τον κόσμο σου απόψε να αλλάξω.
Είμαι στην νύχτα αμαρτία το σώμα μου θυσία μαζί σου ιστορία να γράψω θέλω σε όνειρα χαμένα μαζί να γίνουμε ένα τον κόσμο σου απόψε να αλλάξω.
Λοιπόν δικέ μου άκουσε λίγο κολλητέ μου κοίταξε στα μάτια και τη γνώμη σου απλά πες μου δεν ήτανε εκείνη, που είχα φανταστεί και νόμιζα πως θα έκανα με αυτή καλή αρχή, αλλά στην τελική δεν πήρα τίποτα γιατί, ήταν εγωίστρια και εγωκεντρική την ένοιαζαν, μόνο, τα λούσα, το μαλλί και όπου και αν περνούσε ήθελε κόκκινο χαλί στρωμένο ίσιο ούτε καν τσαλακωμένο για την πάρτη της όλο τον κόσμο τρελαμένο όλο .... τον είχε πάρει κάπως όλο αλλά στην τρικυμία έχασε ένα στόλο την κέρναγα δεν ήξερα πως είχε χρήματα είχε πιο πολλά και από τον Ωνάση κτήματα τα παθήματα, όμως γίνανε μαθήματα σβήσανε τα καντήλια, μείνανε απλά τα μνήματα
Mοιάζω θάλασσα κι αλλάζω στη στεριά σε βγάζω έξω από το κορμί μου μια ζωή θα μείνεις, τώρα τι και αν μετανιώσεις δεν θα με πληγώσεις τι και αν ήσουν ήλιος μια σκιά θα μείνεις
Tώρα θα διασκεδάζω μέσα μου το φωνάζω χώρια σου το γιορτάζω ότι την πάρτη για χάρη σου πλέον δεν θυσιάζω μόνο μπροστά κοιτάζω παίζω και δεν διστάζω μόνο σε μένα τάζω όλα τα στέκια που γυρνούσα τώρα αλάνι μου αλλάζω
Και πάει κάπως έτσι
Πες μου εσύ ρε φίλε πως είμαι λάθος δύο χρόνια έχασα το ύψος και το βάθος το πρωί ξυπνούσε, μου έλεγε καλημέρα την κοιτούσα έξω να δω αν ήταν μέρα εμπιστοσύνη καμία, να, μα την Παναγία έκανα τα πάντα για να φαίνεται κυρία τους φίλους μου τους παράτησα και η ουσία ήτανε να μείνω με άδεια τα ταμεία μαζί της έκανα όνειρα, εκείνη μόνο πονηρά σχέδια ετοίμαζε για μένα και για τον καθένα η κάθε αγκαλιά της της ήτανε ένα ψέμα και το σ΄αγαπώ της ξεθώριαζε σαν χένα μπορεί αυτό να έχει γίνει και σε σένα από το βορα να σου 'ρθε και στην κορυφή κανέλα στην τελική για την πάρτη ζω και άλλο κανένα και έτσι μες την τρέλα μου φωνάζω χαμογέλα
Μοιάζω σύννεφο και στάζω σαν βροχή σε αδειάζω και στον ουρανό με αστέρι δεν θα γίνεις, ήσουν δάκρυ στην ζωή μου έπαιξες μαζί μου και στα όνειρα μου πια δεν θα γυρίσεις
Τώρα θα διασκεδάζω μέσα μου το φωνάζω χώρια σου το γιορτάζω ότι πάρτη για χάρη σου πλέον δεν θυσιάζω μόνο μπροστά κοιτάζω παίζω και δεν διστάζω μόνο σε μένα τάζω όλα τα στέκια που γυρνούσα τώρα αλάνι μου αλλάζω .
Τώρα θα διασκεδάζω μέσα μου το φωνάζω χώρια σου το γιορτάζω ότι πάρτη για χάρη σου πλέον δεν θυσιάζω μόνο μπροστά κοιτάζω παίζω και δεν διστάζω μόνο σε μένα τάζω όλα τα στέκια που γυρνούσα τώρα αλάνι μου αλλάζω.
